تشییع جنازه

شارع اسلام با تکرین و احترام میت مسلمان با اندازه صحیح ، کمال موافقت را دارد.از این رو دستور داده است جسد متوفی را پس از آن که پاکیزه کردند، سه غسل بدهند:

اول : با آبی که مخلوط با سدر شده باشد.

دوم : با آبی که مخلوط با کافور شده باشد.

سوم : با آب خالص.

سپس متوفی را در چند پارچه پاک ، کفن کنند و تا منار قبرش مشایعت نموده و با رعایت موازین اسلام به خاکش بسپارند. 

غسل و کفن متوفی

احترام دیگری که قانون گذار برای جنازه مسلمان مقرر داشته و آن را از واجبات دینی به حساب آورده مسأله غسل و کفن اوست.

دیده ایم بعضی از خانواده های مسلمان ، در منزل گربه یا کبوتر نگاه می دارند و با علاقه از آنها پذیرایی می کنند؛اما وقتی حیوان میمیرد ممکن است چند لحظه در مرگش متأثر شوند؛ولی نه خودشان جسد حیوان مرده را محترم می شمارند و نه از دیگران توقع احترام دارند بلکه آنان را با بی اعتنایی به زباله می افکنند و با سایر زباله به خارج از شهر حمل می شود لیکن مرگ یک انسان - که عضو آن خانواده بوده  و سالها با دیگر اعضای آن زندگی کرده است- همانند مرگ حیوان نیست و بی تفاوت از آن نمی گذرند بلکه خودشان به جسد احترام می گذارند و انتظار دارند سایر بستگان و دوستان نیز مراتب احترام متوفی را رعایت نمایند.

منبع:کتاب گنجهای بهشتی- نوشته : نراقی - صفحه 35

لحظه ی مرگ از دیدگاه علی (ع)

علی (ع) ترسیم زنده و گویایی از لحظه مرگ و سکرات آن دارد و می فرماید:

سکرات مرگ ، توأم با حسرت از دست دادن آنچه داشتند بر آنان هجوم می آورد. اعضای بدنشان سست می گردد و رنگ از صورتهایشان می پرد. کم کم مرگ در آنان نفوذ کرده میان آنان و زبانشان جدایی  می افکند ، در حالی که او در میان خانواده خویش است.

با چشمش می بیند و با گوشش می شنود و عقل و هوشش سالم است . اما نمی تواند سخن بگوید . می اندیشد که عمرش را در چه راهی سپری نموده است؟به یاد ثروتهایی می افتد که در تهیه آن چشم بر هم گذارده و حلال ، حرام و مشکوک جمع آوری کرده و تبعات و بار مسئولیت آن را بر دوش می کشد. در حالی که هنگام جدایی و فراق از ثروت فرا رسیده است و آن به دست بازماندگان خواهد افتاد. آنان  از دارایی او بهره می گیرند. اما مسئولیت اموال بر دوش اوست.

منبع:کتاب گنجهای بهشتی- نوشته : نراقی - صفحه 24 و 25

سکرات موت

در آیات قرآن از سکرات مرگ آمده است. سکرات جمع سکره ، حالتی است شبیه مستی که بر اثر شدت حادثه ای دست می دهد و انسان را سخت مضطرب مسازد ولی مستی نیست.

درست است که مرگ برای مؤمنان آغاز انتقال به جهانی وسیع تر و مملو از مواهب الهی است،ولی با این همه این حالت انتقالی برای هیچ انسانی آسان نیست،چرا که روح او سالیان دراز با این تن خو گرفته و پیوند داشته است،لذا هنگامی که امام صادق ع سوال می کنند چرا که هنگامی که روح از بدن خارج می شود انسان احساس نارحتی می کند، فرمود: به خاطر این که بدن با آن نمو کرده است.

مانند این است که دندان فاسدی را از دهان بیرون بکشند،مسلماً ، انسان احساس آرامش خواهد کرد،ولی لحظه جدایی دردناک است.

منبع:گنجهای بهشتی-نوشته نراقی-صفحه 26

روز های وحشتناک

در دروایات اسلامی آمده است که سه روز برای انسان وحشتناک است:

1.روزی که متولد می شود و این جهان نا آشنا را می بیند.

2.روزی که میمرد و جهان پس از مرگ را مشاهده می کند.

3.روزی که وارد محشر می شود و احکامی می بیند که در دنیا نبوده است.

منبع:کتاب گنجهای بهشتی- نوشته : نراقی - صفحه 27