لحظه ی مرگ از دیدگاه علی (ع)

علی (ع) ترسیم زنده و گویایی از لحظه مرگ و سکرات آن دارد و می فرماید:

سکرات مرگ ، توأم با حسرت از دست دادن آنچه داشتند بر آنان هجوم می آورد. اعضای بدنشان سست می گردد و رنگ از صورتهایشان می پرد. کم کم مرگ در آنان نفوذ کرده میان آنان و زبانشان جدایی  می افکند ، در حالی که او در میان خانواده خویش است.

با چشمش می بیند و با گوشش می شنود و عقل و هوشش سالم است . اما نمی تواند سخن بگوید . می اندیشد که عمرش را در چه راهی سپری نموده است؟به یاد ثروتهایی می افتد که در تهیه آن چشم بر هم گذارده و حلال ، حرام و مشکوک جمع آوری کرده و تبعات و بار مسئولیت آن را بر دوش می کشد. در حالی که هنگام جدایی و فراق از ثروت فرا رسیده است و آن به دست بازماندگان خواهد افتاد. آنان  از دارایی او بهره می گیرند. اما مسئولیت اموال بر دوش اوست.

منبع:کتاب گنجهای بهشتی- نوشته : نراقی - صفحه 24 و 25